Seria plakatów pobudzająca odbiorców do refleksji na temat mniej lub bardziej świadomego udziału w dialogu nienawiści. Plakaty ukazują portrety pracowników administracji, kadry naukowej i przedstawicieli środowiska akademickiego na równi i w różnych emocjach. Symboliczne rozdarcia papieru reprezentuje krzywdę wyrządzoną nie uważaniem na swoje słowa.
Początkowo kampania miała na celu ukazanie ofiar mowy nienawiści w szerszym kontekście, niż się o nich mówi. Zainspirowani wandalizmem, chcieliśmy użyć subwersji, aby pokazać dobre strony tych ludzi. Jednak po głębszym zrozumieniu problemu, uznaliśmy, że musimy wzbudzić autorefleksję, a nie litość.
Uzupełnieniem kampanii była seria 9 krótkich nagrań video z wypowiedziami ekspertów.
